SI ANGELO DELA-PAZ ay isang Angkas rider madaling araw pa lang ay umaalis na siya sa kaniyang bahay upang magsimula sa pamamasada. Araw-araw ay ganoon ang takbo ng kanyang buhay. Pasada, uwi, at pahinga. Wala rin kasi itong kasintahan at nasa probinsya ang kanyang mga magulang pati na ang mga kamag-anak. Sa madaling sabi, mag-isa lang siya sa buhay. Isang araw, nakatanggap siya ng booking. Papunta raw ang babaeng nagpakilalang Rina sa probinsya ng Pangasinan, bayan ng Urdaneta isang oras at dalawampu't limang kilometro ang layo mula sa Bagiuo. Batid nang pasaherong si Rina, na medyo malayo ang lugar na kanyang pupuntahan kaya't dinagdagan na lang niya ng limang daan ang bayad kay Angelo at nakiusap na kung maaari ay ihatid siya nito sa mas mabilis na shortcut, pumayag naman ang binata. Isang oras ang nakalipas at makarating din ang mga ito nang ligtas sa lugar nang Urdaneta pangasinan. "Salamat kuya ingat ka po." saad ni Rina at ngumiti kay Angelo. "Salamat din po ma'am, inga rin po kayo." tugon naman nito. Natapos na nga si Angelo sa pag pin-out ng lugar na ibinook ni Rina at nakapag-pasiyang babalik na sa Bagiuo, subalit hindi pa man niya nakikita sa Waze app ang lokasyon pabalik sa bagiou ay tsaka naman nalowbat ang dala niyang power bank dahilan upang mag-shut down din maging ang cellphone niya. Dalawa ang nasa isip ni Angelo nang mga sandaling iyon. Magpapalipas ito sa Goldland spring resort & Hotel na nadaanan kanina, o maglalakas loob siya umuwi sa Bagiou kahit hindi niya kabisado ang daan at magtatanong-tanong na lang. Sa huli ay napagdesisyonan ni Angelo na magpalipas na muna ng gabi sa nasabing hotel tutal sigurado siyang maichacharge niya ang baterya ng powerbank at ng kaniyang cellphone. Habang binabaybay nga niya ang kahabaan ng Urdaneta city By-passRoad. May napansin siyang isang batang babae sa gilid ng daan umiiyak ito kung kayat nilapitan ito niya iyon. "Iha. bakit ka umiiyak, at bakit ka nagpapaulan?" tanong niya. "Kasi po naliligaw po ako, hindi ko na po alam ang pauwi sa bahay namin. Basta ang alam ko po galing ako dun!" sagot ng bata "Tara sumakay kana at iuuwi na kita sa mga magulang mo. Alam mo ba kung ano'ng kulay ng bahay niyo?" "Opo." tugon ng bata. "Kuya naalala ko na po kung saan ang bahay namin. Liko po tayo dyan!" wika ulit ng bata at sabay itinuro ang madilim na daan sa sagingan. "Kuya nandito na po tayo.Tara pumasok ka muna po sa bahay namin para makapagkape ka habang hindi pa po tumitila ang ulan. Pumasok na nga si Angelo kasama ang batang babae sa bahay nito. Napatingin si Angelo sa kanyang risk watch. Alas dyes kwarenta na pala at lumalalim na din ang gabi. Bigla siyang napabaling sa batang babae narinig niya kasi ang malakas na pagsara nito sa pinto at nakita niyang idinoble pa ng paslit ang paglock rito.. "Ikaw talagang bata ka hahaha. Siya rin ba ang magiging pagkain natin ngayong gabi?" tanong ng isang babae na papababa sa hagdan. "Opo ate, siya po!" Laking gulat ni Angelo ng makilala ang babaeng iyon. "M-ma'am Rina?!" kinusot-kusot niya ang mga mata sa pag-aakalang siya ay namamalikmata, ngunit oo, tama. Ang babaeng iyon ay si Rina ang pasahero niya kanina pero nagugulohan pa rin siya. Unti-unting nagbago ang anyo ni Rina at ng batang babae. Naging mabalasik ang mukha ng mga ito. Nagitim nagkaroon ng mga matutulis na pangil, humaba ang mga kuko at naglalaway. Napasigaw na lamang si Angelo ng pagkalakas-lakas nang may maramdaman siyang bumaon mula sa kanyang kaliwang paa ganoon na lubos nanagimbal si Angelo nang makitang nilalapa siya ng batang babaeng iyon. Ilang saglit pa't napahiga siya sa sahig. Hindi na niya tinangkang manlaban dahil wakwak na wakwak na ang kaniyang tyan. Bago pa man tuluyang malagutan ng hininga ang binatang si Angelo, nakatanggap siya ng tawag mula sa kaniyang nakatatandang kapatid. "Angelo bunso, 'wag mong kakalimutan sa Oktubre sais na ang ika-walumpu't siyam na kaarawan ng ating Ina. Ang nais niyang regalo ay makasama ka." WAKAS....
TITLE: RIDER
GENRE: HORROR
AUTHOR: VJ
SI ANGELO DELA-PAZ ay isang Angkas rider madaling araw pa lang ay umaalis na siya sa kaniyang bahay upang magsimula sa pamamasada. Araw-araw ay ganoon ang takbo ng kanyang buhay. Pasada, uwi, at pahinga. Wala rin kasi itong kasintahan at nasa probinsya ang kanyang mga magulang pati na ang mga kamag-anak. Sa madaling sabi, mag-isa lang siya sa buhay.
Isang araw, nakatanggap siya ng booking. Papunta raw ang babaeng nagpakilalang Rina sa probinsya ng Pangasinan, bayan ng Urdaneta isang oras at dalawampu't limang kilometro ang layo mula sa Bagiuo. Batid nang pasaherong si Rina, na medyo malayo ang lugar na kanyang pupuntahan kaya't dinagdagan na lang niya ng limang daan ang bayad kay Angelo at nakiusap na kung maaari ay ihatid siya nito sa mas mabilis na shortcut, pumayag naman ang binata.
Isang oras ang nakalipas at makarating din ang mga ito nang ligtas sa lugar nang Urdaneta pangasinan.
"Salamat kuya ingat ka po." saad ni Rina at ngumiti kay Angelo.
"Salamat din po ma'am, inga rin po kayo." tugon naman nito.
Natapos na nga si Angelo sa pag pin-out ng lugar na ibinook ni Rina at nakapag-pasiyang babalik na sa Bagiuo, subalit hindi pa man niya nakikita sa Waze app ang lokasyon pabalik sa bagiou ay tsaka naman nalowbat ang dala niyang power bank dahilan upang mag-shut down din maging ang cellphone niya.
Dalawa ang nasa isipni Angelo nang mga sandaling iyon. Magpapalipas ito sa Goldland spring resort & Hotel na nadaanan kanina, o maglalakas loob siya umuwi sa Bagiou kahit hindi niya kabisado ang daan at magtatanong-tanong na lang. Sa huli ay napagdesisyonan ni Angelo na magpalipas na muna ng gabi sa nasabing hotel tutal sigurado siyang maichacharge niya ang baterya ng powerbank at ng kaniyang cellphone.
Habang binabaybay nga niya ang kahabaan ng Urdaneta city By-pass Road. May napansin siyang isang batang babae sa gilid ng daan umiiyak ito kung kayat nilapitan ito niya iyon.
"Iha. bakit ka umiiyak, at bakit ka nagpapaulan?" tanong niya.
"Kasi po naliligaw po ako, hindi ko na po alam ang pauwi sa bahay namin. Basta ang alam ko po galing ako dun!" sagot ng bata
"Tara sumakay kana at iuuwi na kita sa mga magulang mo. Alam mo ba kung ano'ng kulay ng bahay niyo?"
"Opo." tugon ng bata.
"Kuya naalala ko na po kung saan ang bahay namin. Liko po tayo dyan!" wika ulit ng bata at sabay itinuro ang madilim na daan sa sagingan.
"Kuya nandito na po tayo.Tara pumasok ka muna po sa bahay namin para makapagkape ka habang hindi pa po tumitila ang ulan.
Pumasok na nga si Angelo kasama ang batang babae sa bahay nito. Napatingin si Angelo sa kanyang risk watch. Alas dyes kwarenta na pala at lumalalim na din ang gabi. Bigla siyang napabaling sa batang babae narinig niya kasi ang malakas na pagsara nito sa pinto at nakita niyang idinoble pa ng paslit ang paglock rito..
"Ikaw talagang bata ka hahaha. Siya rin ba ang magiging pagkain natin ngayong gabi?" tanong ng isang babae na papababa sa hagdan.
"Opo ate, siya po!"
Laking gulat ni Angelo ng makilala ang babaeng iyon.
"M-ma'am Rina?!" kinusot-kusot niya ang mga mata sa pag-aakalang siya ay namamalikmata, ngunit oo, tama. Ang babaeng iyon ay si Rinaang pasahero niya kanina pero nagugulohan pa rin siya.
Unti-unting nagbago ang anyo ni Rina at ng batang babae. Naging mabalasik ang mukha ng mga ito. Nagitim nagkaroon ng mga matutulis na pangil, humaba ang mga kuko at naglalaway.
Napasigaw na lamang si Angelo ng pagkalakas-lakas nang may maramdaman siyang bumaon mula sa kanyang kaliwang paa ganoon na lubos na nagimbal si Angelo nang makitang nilalapa siya ng batang babaeng iyon. Ilang saglit pa't napahiga siya sa sahig. Hindi na niya tinangkang manlaban dahil wakwak na wakwak na ang kaniyang tyan.
Bago pa man tuluyang malagutan ng hininga ang binatang si Angelo, nakatanggap siya ng tawag mula sa kaniyang nakatatandang kapatid.
"Angelo bunso, 'wag mong kakalimutan sa Oktubre sais na ang ika-walumpu't siyam na kaarawan ng ating Ina. Ang nais niyang regalo ay makasama ka."
WAKAS....
TITLE: RIDER
GENRE: HORROR
AUTHOR: VJ
SI ANGELO DELA-PAZ ay isang Angkas rider madaling araw pa lang ay umaalis na siya sa kaniyang bahay upang magsimula sa pamamasada. Araw-araw ay ganoon ang takbo ng kanyang buhay. Pasada, uwi, at pahinga. Wala rin kasi itong kasintahan at nasa probinsya ang kanyang mga magulang pati na ang mga kamag-anak. Sa madaling sabi, mag-isa lang siya sa buhay.
Isang araw, nakatanggap siya ng booking. Papunta raw ang babaeng nagpakilalang Rina sa probinsya ng Pangasinan, bayan ng Urdaneta isang oras at dalawampu't limang kilometro ang layo mula sa Bagiuo. Batid nang pasaherong si Rina, na medyo malayo ang lugar na kanyang pupuntahan kaya't dinagdagan na lang niya ng limang daan ang bayad kay Angelo at nakiusap na kung maaari ay ihatid siya nito sa mas mabilis na shortcut, pumayag naman ang binata.
Isang oras ang nakalipas at makarating din ang mga ito nang ligtas sa lugar nang Urdaneta pangasinan.
"Salamat kuya ingat ka po." saad ni Rina at ngumiti kay Angelo.
"Salamat din po ma'am, inga rin po kayo." tugon naman nito.
Natapos na nga si Angelo sa pag pin-out ng lugar na ibinook ni Rina at nakapag-pasiyang babalik na sa Bagiuo, subalit hindi pa man niya nakikita sa Waze app ang lokasyon pabalik sa bagiou ay tsaka naman nalowbat ang dala niyang power bank dahilan upang mag-shut down din maging ang cellphone niya.
Dalawa ang nasa isipni Angelo nang mga sandaling iyon. Magpapalipas ito sa Goldland spring resort & Hotel na nadaanan kanina, o maglalakas loob siya umuwi sa Bagiou kahit hindi niya kabisado ang daan at magtatanong-tanong na lang. Sa huli ay napagdesisyonan ni Angelo na magpalipas na muna ng gabi sa nasabing hotel tutal sigurado siyang maichacharge niya ang baterya ng powerbank at ng kaniyang cellphone.
Habang binabaybay nga niya ang kahabaan ng Urdaneta city By-pass Road. May napansin siyang isang batang babae sa gilid ng daan umiiyak ito kung kayat nilapitan ito niya iyon.
"Iha. bakit ka umiiyak, at bakit ka nagpapaulan?" tanong niya.
"Kasi po naliligaw po ako, hindi ko na po alam ang pauwi sa bahay namin. Basta ang alam ko po galing ako dun!" sagot ng bata
"Tara sumakay kana at iuuwi na kita sa mga magulang mo. Alam mo ba kung ano'ng kulay ng bahay niyo?"
"Opo." tugon ng bata.
"Kuya naalala ko na po kung saan ang bahay namin. Liko po tayo dyan!" wika ulit ng bata at sabay itinuro ang madilim na daan sa sagingan.
"Kuya nandito na po tayo.Tara pumasok ka muna po sa bahay namin para makapagkape ka habang hindi pa po tumitila ang ulan.
Pumasok na nga si Angelo kasama ang batang babae sa bahay nito. Napatingin si Angelo sa kanyang risk watch. Alas dyes kwarenta na pala at lumalalim na din ang gabi. Bigla siyang napabaling sa batang babae narinig niya kasi ang malakas na pagsara nito sa pinto at nakita niyang idinoble pa ng paslit ang paglock rito..
"Ikaw talagang bata ka hahaha. Siya rin ba ang magiging pagkain natin ngayong gabi?" tanong ng isang babae na papababa sa hagdan.
"Opo ate, siya po!"
Laking gulat ni Angelo ng makilala ang babaeng iyon.
"M-ma'am Rina?!" kinusot-kusot niya ang mga mata sa pag-aakalang siya ay namamalikmata, ngunit oo, tama. Ang babaeng iyon ay si Rinaang pasahero niya kanina pero nagugulohan pa rin siya.
Unti-unting nagbago ang anyo ni Rina at ng batang babae. Naging mabalasik ang mukha ng mga ito. Nagitim nagkaroon ng mga matutulis na pangil, humaba ang mga kuko at naglalaway.
Napasigaw na lamang si Angelo ng pagkalakas-lakas nang may maramdaman siyang bumaon mula sa kanyang kaliwang paa ganoon na lubos na nagimbal si Angelo nang makitang nilalapa siya ng batang babaeng iyon. Ilang saglit pa't napahiga siya sa sahig. Hindi na niya tinangkang manlaban dahil wakwak na wakwak na ang kaniyang tyan.
Bago pa man tuluyang malagutan ng hininga ang binatang si Angelo, nakatanggap siya ng tawag mula sa kaniyang nakatatandang kapatid.
"Angelo bunso, 'wag mong kakalimutan sa Oktubre sais na ang ika-walumpu't siyam na kaarawan ng ating Ina. Ang nais niyang regalo ay makasama ka."
WAKAS....
Support Val james Espiritu
